Uitgedut!: een onpartijdige recensie
Religie: duizend bommen en granaten!
- Jaap de Wit
- 22 oktober 2013
- Een rooms sausje
- 32
Als je tegenwoordig de krant leest of het nieuws bekijkt, dan word je gebombardeerd met nieuwsberichten over religieus gemotiveerd geweld. Vooral moslims hebben een slechte naam vanwege het geweld tegen elkaar en tegen andersdenkenden. Ook de geschiedenis van het christendom kent bloedige momenten. Het is dus niet zo vreemd dat veel atheïsten denken dat religie aanzet tot geweld. Er is zelfs een nogal hardnekkige mythe onder atheïsten dat religie verantwoordelijk is voor veruit de meeste oorlogen in de geschiedenis.
De statistieken geven een ander beeld
De mythe is op zichzelf gemakkelijk te ontkrachten, aangezien er redelijk wat bekend is over oorlogen uit de geschiedenis. Veel websites verwijzen naar de driedelige Encyclopedia of Wars (2004) van Charles Phillips en Alan Axelrod (bijv. Catholic Answers, Christian Apologetics & Research Ministry en Wikipedia). Dit is namelijk een imposant werk dat in totaal 1.763 oorlogen behandelt, uiteenlopend van 8000 v.Chr. tot en met 2003. Van al deze oorlogen hadden er 123 een religieuze oorzaak. Met andere woorden: slechts 6,98% van het aantal oorlogen (voor zover bekend) zijn ontstaan uit religieuze motieven. Als men kijkt naar het totale (geschatte) dodental van deze religieuze oorlogen, dan komt dit op een kleine 2% van het totale dodental van de genoemde 1.763 oorlogen.
Nu moet ik zeggen dat ik de encyclopedie zelf niet in handen heb gehad. Laat ik dus voor het gemak maar aannemen dat daar nog wel een foutmarge in zit. Over de motieven van een aantal oorlogen zal vast wel gediscussieerd kunnen worden. Het is nu eenmaal niet zo dat in de overige oorlogen religie nooit genoemd zal zijn. Hoewel vaak de daadwerkelijke redenen van een oorlog politiek van aard zijn, kan men religie immers wel gebruiken om mensen te motiveren. En dit is ook ongetwijfeld gebeurd. Maar zelfs wanneer je deze marge incalculeert, is zo’n 7% toch te laag om te kunnen concluderen dat religie de nummer één oorzaak van alle oorlogen is.
Seculier geweld blijft buiten schot
Rabbi Alan Lurie schrijft hierover in de Huffington Post dat in de oudheid oorlogen zelden tot nooit over religie gingen. De Egyptenaren, Babyloniërs, Perzen, Grieken, en Romeinen verwelkomden nieuwe religies in de door hun veroverde gebieden meestal openlijk en voegden hen toe aan hun pantheon. De oorlogen in de middeleeuwen en de Renaissance, hoewel soms gesteund door de kerk, gingen meestal over macht en rijkdom. De moderne oorlogen zijn bovendien ook zelden religieus van aard zijn. Denk bijvoorbeeld aan de Amerikaanse en Franse Revolutie, Vietnam, Korea, de Russische Revolutie, de Eerste en Tweede Wereldoorlog.
Opmerkelijk genoeg, lijkt de mythe dat religie leidt tot geweld tegenwoordig juist gebruikt te worden voor politieke middelen, zo merkt William T. Cavanaugh op zijn boek The Myth of Religious Violence (2009). Door ‘religieuze fanatici’ te schetsen als mensen die eerder geneigd zijn om geweld te gebruiken blijft het seculiere geweld buiten schot. Men veroordeelt religieuzen omdat zij met geweld hun doelen willen bereiken. Vervolgens valt men met minstens zoveel geweld landen in het Midden-Oosten binnen. Blijkbaar is geweld in de naam van God dus per definitie fout, maar is geweld in de naam van je vaderland geoorloofd, zolang het maar het juiste vaderland is. Men zou eigenlijk evengoed kunnen zeggen: ‘Er zijn al vele doden gevallen in de naam van de democratie.’ Maar moeten we hieruit concluderen dat democratie tot geweld leidt?
Een logisch pad naar geweld?
Richard Dawkins merkte eens op dat er ‘een logisch pad’ is van religie naar geweld. Hij kon echter geen logisch pad bedenken dat van atheïsme naar geweld leidt. Ik vermoed daarom dat meneer Dawkins weinig fantasie heeft. Hoewel ik al meerdere ongelovigen heb horen roepen dat er nog nooit een oorlog gevoerd is in naam van het atheïsme, zijn het juist de atheïstische leiders van de vorige eeuw die een schrikbarend hoog dodental op hun naam hebben, zoals Jozef Stalin, Mao Zedong en Pol Pot.
Adolf Hitler kon er ook wat van. Dankzij zijn regime zijn er bijna 21 miljoen doden gevallen. Daarbij moet ik wel direct opmerken dat Hitler waarschijnlijk geen atheïst was. Sommige atheïsten proberen wel eens te beweren dat hij een christen was, maar dat is klinkklare onzin. Hij zag het politieke nut wel om soms christelijke retoriek te gebruiken, maar hij had een hekel aan het christendom. Hij vond dat het niet te verenigen was met het nationaal socialisme. Zijn ideologie omschreef hij zelf als seculier en gebaseerd op wetenschap. Dit betekent natuurlijk niet dat de Tweede Wereldoorlog in naam van de wetenschap werd gevochten, maar er is zeker wetenschap en pseudowetenschap gebruikt als excuus voor (en ter ondersteuning van) de meest gruwelijke excessen.
Uiteindelijk heeft het natuurlijk weinig zin om een waarheidsclaim te beoordelen op de zonden van degenen die die claim maken. Het maakt niet uit of het nu gaat om een wetenschappelijke of een religieuze claim. Als een wiskundige zijn vrouw slaat en zijn studenten uitscheldt, dan is hij wellicht een naar persoon, maar dat betekent niet dat de stelling van Pythagoras leidt tot huiselijk geweld of dat hij liegt wanneer hij zegt dat pi bij benadering 3,14 is.
Geweld en fanatisme zijn inherent aan de mens
Geweld is een probleem dat inherent is aan de mens. Dat religie wordt gebruikt als excuus voor geweld, pleit eerder voor dan tegen de boodschap van het christendom. Wij geloven immers in de zondeval en hebben nooit de pretentie gehad dat de mens zichzelf zalig kan maken, zelfs niet met behulp van religie. Onze zonden mogen dan zijn vergeven, maar dat betekent niet dat ze niet bestaan. Religie leidt niet tot geweld. De mens zelf leidt tot geweld.
Ik heb wel eens discussies gehad met mensen die koppig volhielden aan de mythe van religieus geweld. Zelfs nadat zij de feiten hadden gezien wilden ze niet toegeven dat het misschien een beetje overdreven was om te stellen dat religie het hoofdmotief voor oorlog is (zie ook: Spot en vooroordelen). Dit bewijst maar eens dat wij christenen niet de enigen zijn die volharden in hun ‘irrationele geloof.’ Met mensen die oogkleppen opzetten en feiten niet willen aanvaarden is een discussie natuurlijk zinloos. Als je, zoals de gemiddelde Richard Dawkins-groupie, niet kunt accepteren dat andersgelovigen niet alleen maar slecht zijn, dan ben je zelf in feite een religieus fanaticus.
Religie als oorzaak van liefdadigheid
Maar nu ik het toch heb over de hypothese dat religie misschien ‘niet allen maar slecht’ is, wil ik eigenlijk liever eens een andere stelling innemen die direct tegenovergesteld is aan het beeld van de gewelddadigheid van religies, namelijk: Religie is de nummer één oorzaak van liefdadigheid! Tja, dat wordt nogal eens over het hoofd gezien, maar studie na studie toont aan dat religieuze mensen zich meer inzetten voor vrijwilligerswerk en meer geld doneren aan charitatieve doelstellingen dan niet-religieuze mensen.
En laten we niet vergeten dat de Rooms-Katholieke Kerk de grootste liefdadigheidsinstelling ter wereld is. Er is geen organisatie die ook maar in de buurt komt van de katholieke kerk. The Economist schatte dat de kerk alleen al in de VS in 2010 ruim 170 miljard dollar uitgaf aan gezondheidszorg, educatie en andere liefdadigheid. Maar ook onze protestantse broeders en zusters doen erg veel aan liefdadigheid. Ook moslims en joden kunnen er wat van. Men kan gerust stellen dat de wereld een ernstig probleem zou hebben als religieuze instellingen zouden verdwijnen. Men zou dus de aandacht eens op religieuze barmhartigheid moeten vestigen in plaats van religieus geweld. Het plaatje bovenaan dit artikel zou dan al snel vervangen kunnen worden door iets als hieronder.
Ondanks onze zondige, soms gewelddadige, natuur, weet religie mensen telkens weer tot grote en kleine daden van naastenliefde te inspireren. We hoeven ons als religieuzen dus niet steeds in de verdediging te laten drukken vanwege geweld. We hebben immers een verpletterende staat van dienst als het aankomt op liefdadigheid.
Jaap de Wit
Jaap is geboren in 1978 in het wonderschone Bergen op Zoom, en thans woonachtig in Gouda. Overdag is hij software engineer en ‘s avonds is hij Rooms-Katholiek. Hoewel hij kort na zijn geboorte al een tijdje katholiek is geweest, was hij jarenlang atheïst. Op een dag in 2010 liep hij per abuis tegen het het ware geloof aan en sindsdien zit hij weer stevig in de kerkbanken. Sinds 2012 is hij enthousiast lid van Koor Padua en sinds 2014 is hij ook acoliet in Gouda.
Oja ter aanvulling:
“….eeuwig heil….” is alleen door genade en geloof (Ef2:8, Joh1:12, 5:24, Rom10:8-17 enz).
En correctie van hierboven: “Religie wil gedrag van mensen veranderen, from the inside out.” >> moet zijn: “Religie wil gedrag van mensen veranderen, from the outside in!”
‘Religie’ wordt meen ik slechts één keer positief gebruikt in de Bijbel (NT; tbv bediening aan weduwen en wezen; ‘dit is ware religie’).
Religie wil gedrag van mensen veranderen, from the inside out. Religie lijkt goed (moderne farizeeën!) maar is gebaseerd op eigen gerechtigheid, performance based (‘verdiensten’). Meestal zijn boze geesten als veroordelen, hoogmoed, angst, minderwaardigheidsgevoelens en schuld een deel van hun akelige, onbijbelse (NT!) boodschap. Dingen die uit de hel komen en nooit uit God; hoewel straks het oordeel natuurlijk wèl gaat komen (niet nu).
‘Religie’ (vs levend, praktisch Geloof in Christus) is één van de meest kwade machten die de wereld beheerst, naast socialisme en relativisme. Of het nu Hindoe, Islam, voetbal, Pokemon, Roomse boter of Christelijke religie is, eeuwig heil is alleen door genade en geloof!
Waar Bijbels geloof komt uit Zijn Woord en Geest; verandering van binnen naar buiten en met een absoluut vrije wil en (liefdes)verlangen tot een Persoon (onze Vader, of Jezus)! Waar geloof heeft de openbaring dat gerechtigheid een 100% vrij geschenk is van God, en dat die is door Jezus’ offer (2Kor5:17-21)!
Waar geloof weet dat er is maar één zonde (Joh14:12) en dat is niet in Jezus geloven (Gr. epignosis = intieme gemeenschap met Hem = eeuwig leven, Joh17:3) en dat alle zonden reeds 2000 jaar zijn weggedaan, ééns en voor altijd, Hebr10:10,12,14,17 maar ook 8:12,13, 9:12,14,15… 26,27,28
10:17-2,22, 12:23, Kol2:13.
Hallelujah!
Gr. gnosis = kennis; Gr. epignosis = inzicht
Vooruit dan, een reactie op Wout.
“de kolonialistische oorlogen waar het een natie was die grondgebied veroverde (toch duidelijk op bevel, of op aandringen, van een religie in vrijwel alle gevallen).” Dit is echt grote onzin. De kolonialistische veroveringen waren puur een kwestie van macht. Gewoon het aloude verhaal: de sterke wil meer macht door de zwakkeren te overheersen, en vergaart daardoor meer rijkdom. Hoezo “duidelijk op bevel van of aandringen van religie”? Kletspraat.
“religie de aanzet gaf tot kolonisatie. Het geloof moest verspreid worden over de hele wereld, en iedereen moest het woord van god horen (en zich bekeren wanneer ze dit hoorden, want weiger was geen optie).” Nog meer grote onzin. De kolonisatie was een gevolg van machtsdenken en rijkdom vergaren. Na de grote ontdekkingsreizen kwam eerst de handel in kostbare, in Europa onbekende producten, en later werden de handelsmissies en steunpunten uitgebreid door hele landen te veroveren. Het geloof was niet de aanzet voor kolonisatie, maar kwam er achteraan. Je noemt o.a. Indonesië als voorbeeld. De Nederlanders hebben de moslimmeerderheid daar aardig met rust gelaten. Er waren zeker zendelingen en missieposten, maar de moslims werden niet onder druk gezet om christen te worden.
“Daarnaast hebben we ook de steun van religie aan staatshoofden, zoals Napoleon, Mussolini, Hitler, Robert Mugabe en Franco waarbij deze mensen een soort goddelijke status toebedeeld kregen.” Proest. Meen je dit nou serieus? Je weet echt niet waar je het over hebt, als je dit soort teksten kunt neertypen.
“Dit zinnetje is belangrijk: “wanneer mensen denken religie te hebben (oftewel, een antwoord op alle mogelijke vragen) in hun leven, stellen ze verder geen vragen meer bij gebeurtenissen. Niet totdat iemand buiten religie dat doet!!”” En nog meer onwaarheden; ja, dit zinnetje is belangrijk, en wel omdat het duidelijk maakt hoe weinig jij weet en begrijpt van religie.
. “Even afgezien van het feit dat het vreselijk immoreel is om enkel hulp te bieden aan je medemens omdat dit moet van god, of omdat je in de hemel wilt komen (als dit niet je motivatie is dan heb je geen religieus argument om een ander te helpen maar een seculier argument), komt religieuze hulp altijd met voorwaarden.” Simplisme en vooroordelen, dat is wat ik hier lees. Duidelijk is dat je er echt niets begrijpt, in ieder geval van het christendom. De uitspraak “dat een gelovige enkel hulp biedt aan een medemens omdat dat moet van God” getuigt van een totaal onbegrip. Een christen ziet de liefde als essentieel voor het wezen van de mens en van God. Dat is de diepste kern, die God in onze ziel heeft gekerfd, en waar wij aan moeten gehoorzamen. Dat is iets geheel anders dan jouw interpretatie alsof sprake is van een bevel dat een baas aan zijn personeel geeft, en als hij een ander bevel geeft, moet dat ook gebeuren. In de christelijke visie smelten God en het goede doen samen. De morele basis ligt stevig vast in het Goddelijke. De seculier moraal heeft zo’n basis helemaal niet. Dat is puur een kwetsie van ‘gevoel’. Maar dat gevoel kan ook anders zijn, zoals de geschiedenis van seculiere ideologieën als het nazisme en communisme bewezen hebben.
“Aids in Afrika? Voornaamste oorzaak is uitspraken van de kerk waarin ze zeggen dat condooms verboden zijn. Waardoor krijg je aids? Onveilige seks! En om dan daarna een stichting op te zetten tegen de bestrijding van aids. Sorry dat is je eigen handen wassen in het bloed van je slachtoffers.” Tja, dit verhaaltje is en wijdverbreide leugen. Het is al snel in te zien dat het een onlogisch verhaaltje is. Immers de Kerk zegt niet “heb onveilige seks” maar “heb alleen seks met je partner binnen het huwelijk”. Als mensen daar naar luisteren krijgen ze geen aids. Als mensen ongehoorzaam zijn en toch onveilige seks willen hebben, zullen ze op het punt van condoomgebruik ook best ongehoorzaam willen zijn. De oorzaak van het probleem ligt dan ook in de wijdverbreide losse seksuele moraal in grote delen van Afrika. Er is bovendien geen oorzakelijk verband tussen het percentage katholieken en het percentage aidspatiënten in Afrika, wat er wel zou moeten zijn als jouw verhaal zou kloppen.
“Dit was een oneindige immoreel persoon, die zelf toegaf niet te geloven in de hele god-hypothese. Ze werd gebruikt door een immorele organisatie.” Nu wordt het echt smerig. Hoe durf jij deze vrouw en haar beweging zwart te maken vanuit jouw ivoren toren. Moeder Teresa en haar zusters geven hun leven om de allerzwaksten te helpen, en jij praat vanuit je luxe leventje walgelijke leugens na. De zusters van Moeder Teresa hebben binnen hun mogelijkheden heel veel gedaan en geholpen, mensen waar niemand anders naar omkeek een menswaardig einde geschonken, en mensen geholpen hun leven weer op te kunnen pakken.
De verheffing van het christendom tot staatsgodsdienst wordt wel gezien als de zondeval van het christendom, al kun je ook beargumenteren dat de overheid het zwaard niet voor niets hanteert.
Wout, je beweert nogal wat. Kun je dat ook funderen? Nee. Geschiedenis is een vak apart. Ik ben niet onder de indruk van je betoog.
Jezus’ zwaard sneed Maria door de ziel.
Wout,
de kerk mag dan haar fouten hebben, maar waar je met een grote boog omheen lijkt te willen gaan, is de Heer van de kerk: Jezus Christus,
Hij is gekruisigd voor onze zonden, opdat wij later bij Hem mogen wonen,
zo is Hij ook voor jouw zonden gestorven,
Kijk, en dan vraag ik me af wat je probleem is: de kerk met al haar fouten of de angst om jezelf te moeten zien als een zondig mens…
Haat naar religie is meest een dekmantel om de waarheid onder ogen te moeten komen, en wel deze; de wereld faalt in alles en geen enkel mens is goed,
De genade van God is er echter voor iedereen.
Je hebt ongelijk op 2 manieren.
De eerste is de feitelijke weergave van je cijfers. Deze kloppen niet om het simpele feit dat bij jou een religieuze oorlog blijkbaar moet draaien om de ene religie tegen de andere. Als ik kijk naar jouw cijfers tel jij oorlogen niet mee als ze gevochten zijn binnen een religie, religie gebruikt is om mensen tegen elkaar op te zetten, religie als een politieke macht oorlog voert om grondgebied uit te breiden (en meer mensen te onderwerpen aan deze religie). Jij rekent alleen mee bijv. de kruistochten waar het de ene religie tegen de andere was, maar niet de kolonialistische oorlogen waar het een natie was die grondgebied veroverde (toch duidelijk op bevel, of op aandringen, van een religie in vrijwel alle gevallen).
Nou kan ik het deels met je eens zijn dat niet alle oorlogen religieuze oorlogen zijn, puur religieus bedoel ik dan. Echter, het argument wat gemaakt wordt door de meeste ‘Richard Dawkins groupies’ is dat religie oorlogen in het extreme verergert. Religie laat zich heel makkelijk lenen om massa’s op te jutten, te vechten voor een andere doel dan religie, waar religie dan weer van profiteert. En zoals we kunnen zien, als we historische boeken lezen (ik raad Diarmaid Macculloch aan) over bijvoorbeeld het christendom, is dat ze de sterkste kracht van dat moment steunen. En daarbij ook de extremistische ideeën die hierbij komen.
Ik hoor jou zeggen, geef eens wat voorbeelden. Laat ik beginnen dat religie de aanzet gaf tot kolonisatie. Het geloof moest verspreid worden over de hele wereld, en iedereen moest het woord van god horen (en zich bekeren wanneer ze dit hoorden, want weiger was geen optie). De kruistochten zijn een mooi voorbeeld, de kolonisatie van Afrika, Amerika, India, Indonesië etc. zijn oorlogen waarin religie een prominente rol speelt. Ook Islam kent veel van deze oorlogen.
Daarnaast hebben we ook de steun van religie aan staatshoofden, zoals Napoleon, Mussolini, Hitler, Robert Mugabe en Franco waarbij deze mensen een soort goddelijke status toebedeeld kregen. Vergeet niet de steun aan bepaalde bevolkingsgroepen ten opzichte van andere bevolkingsgroepen, de hutu’s, (waarschijnlijk in jouw ogen geen religieuze oorlog, toch enorm veel erger gemaakt door de katholieke kerk) Karen national union en nog veel meer.
Dit zinnetje is belangrijk: “wanneer mensen denken religie te hebben (oftewel, een antwoord op alle mogelijke vragen) in hun leven, stellen ze verder geen vragen meer bij gebeurtenissen. Niet totdat iemand buiten religie dat doet!!”
Religie wordt ingezet als een politiek instrument om mensen onder dezelfde kleur te verzamelen en tegen een andere kleur te laten vechten. Om die reden is religie een kwaad in de wereld wat veel leed veroorzaakt. Dan wil ik het nog niet hebben over bepaalde opvattingen die ze onder hun arme en onopgeleide gelovigen verspreiden die miljoenen doden tot gevolg hebben. Zoals het verbieden van condoomgebruik of abortus.
Het tweede punt waarop je er compleet naast zit is dat religie als positief punt met zich meebrengt dat het zoveel goeds doet in de wereld. Even afgezien van het feit dat het vreselijk immoreel is om enkel hulp te bieden aan je medemens omdat dit moet van god, of omdat je in de hemel wilt komen (als dit niet je motivatie is dan heb je geen religieus argument om een ander te helpen maar een seculier argument), komt religieuze hulp altijd met voorwaarden. Er is nog nooit religieuze hulp ergens geweest waarbij het uiteindelijke doel niet ‘het geloof verspreiden’ was. Al het geld wat de kerk besteed aan hulp is niet onbaatzuchtig besteed maar met het doel er uiteindelijk meer geld en macht mee terug te krijgen.
Waartegenover seculiere hulp staat waar geen enkel motief achter zit. Ik help een ander puur omdat ik vind dat dit mijn plicht als mens is. Intrinsiek verstopt in elk mens is de zoektocht naar een beter leven. Wanneer voel jij je goed? Als mensen om je heen zich goed voelen! (zo niet dan ben je een psycho-/sociopaat). Dus om mij goed te voelen moet ik mensen om mij heen zich goed laten voelen. Daarbij hoort het bieden van alle hulp die ik binnen mijn bereik heb.
Dan komt daar nog het punt bij dat religie de oorzaak is van enorm veel van het leed waartegen ze dan weer strijden. Aids in Afrika? Voornaamste oorzaak is uitspraken van de kerk waarin ze zeggen dat condooms verboden zijn. Waardoor krijg je aids? Onveilige seks! En om dan daarna een stichting op te zetten tegen de bestrijding van aids. Sorry dat is je eigen handen wassen in het bloed van je slachtoffers.
Dan zie ik daarnaast moeder Teresa op jouw laatste plaatje. Als je ook maar enigszins kunt nadenken, luisteren en lezen, pas deze vaardigheden dan toe op uitspraken van moeder Teresa. Haar doel was nooit hulp bieden aan arme mensen. Haar doel was ervoor zorgen dat arme mensen arm blijven, en rijke mensen ook arm worden. Ze verheerlijkte armoede en moedigde mensen hiertoe aan. De ‘ziekenhuizen’ die zij gebouwd zou hebben waren sterfhuizen. Hier werden mensen naartoe gebracht om te sterven. Er waren geen medicijnen, geen zusters. Pijnstillers waren zelfs verboden, want het lijden moest zo pijnlijk mogelijk, zoals ook jezus geleden had. Dit was een oneindige immoreel persoon, die zelf toegaf niet te geloven in de hele god-hypothese. Ze werd gebruikt door een immorele organisatie.
Dus jouw claim dat religie eigenlijk stiekem heel goed is, en alleen maar hulp wil bieden aan alle mensen in de wereld is volledig onwaar en volstrekt belachelijk. Het feit dat je denkt zulk soort propaganda op het internet te kunnen gooien en daarmee weg te komen geeft wel aan dat je je bij de juiste organisatie hebt aangesloten. De kerk past precies bij de manier waarop jij je medemens voorliegt.
Ik daarentegen die op zoek is naar de waarheid, een moreel leven leidt simpelweg omdat ik dat wil, een ander helpt omdat dat mijn plicht als mens is en niemand veroordeelt ongeacht zijn afkomst of overtuiging. Ik ben beledigd elke keer als ik een religieus iemand hoor praten over hoe goed de kerk eigenlijk wel niet is. Want dit is niet waar, en moet overal tegengesproken worden.
Ik hoop dat je voor jezelf gaat denken, en een werkelijke zoektocht instelt naar religie en alle misstanden begaan in de naam van. Je kunt me altijd om hulp vragen.
Beste Wout,
Ik weet niet of je het beseft, maar je komt erg arrogant, onverdraagzaam en niet echt snugger over. Dat was waarschijnlijk niet je bedoeling, dus misschien wil je je tekst nog wat aanpassen? Ik heb het dan eigenlijk vooral over je laatste drie paragrafen. De stijl van je tekst spreekt namelijk de inhoud sterk tegen.
Groetjes!
Ciska
Oei oei oei… wat wemelt dit betoog van de onjuistheden. Als ik komende dagen tijd heb, ga ik er nog eens ander op in. Maar er klopt weinig van dit verhaal.
ander = nader
Zie reactie iets verder naar beneden.
Wat onzin….De islam is probleem,niet het christendom of het jodendom….
Goh volgens mij zijn we niet een religie, maar ja wanneer je niet wil luisteren, dan moeten we voelen. Oorlog = oorlog, geen atheistenoorlog of godsdienstoorlog of andere bijv.nmwoorlog. Daarvoor/tegen was nu juist die ene boodschap bedoeld, maar ja zal het wel willen rechtvaardigen zeker.Oorlog kennen we goed, zeer goed, krijgen er les over etc. Geloof kennen we minder, hoe er wat aan te doen?
Verkeerde site Grobbo. Plemp dat vooral op de bekende jihad-sites..Hoor graag nog van je belevenissen daar.
“Allah is weer eens groot” in Parijs. We worden weer pijnlijk geconfronteerd met de idioterie van religie. Religie een gezwel in de maatschappij.
Zeg maar een korte samenvatting van beide teksten:
Er zijn veel godsdienstoorlogen geweest, maar het is maar de vraag of dit een GODSDIENSToorlog is of een GELOVIGENoorlog.
En een ‘gelovigenoorlog’ bestaat uit de gelovigen van één godsdienst, maar of ze die godsdienst volgen of zich er zich slechts mee identificeren om een reden hebben om SAMEN te vechten…
Overigens, als iemand beweert dat Wikipedia altijd waar is, dan is die persoon de eerste die ik ken die dat vindt.
Ik ga nooit beweren dat Wikipedia altijd waar is, eerder dat enkele gebruikers van Wikipedia af en toe per uitzondering wetenschappelijke, goed onderbouwde artikels online plaatsen.
De volgende opsomming is alleen nog maar uit de 20ste en 21ste eeuw. Ga je verder terug in d tijd dan wordt de lijst wel 3x zo lang…..
Recentere voorbeelden van oorlogen waarbij religie een belangrijke factor vormde voor het ontstaan of de uiteindelijke inzet van gewapend conflict zijn onder andere:
De Cristero-oorlog (1926–1929): gevoerd door katholieke rebellen (Cristeros, “krijgers van Christus”) tegen de revolutionair-socialistische Mexicaanse regering die secularistische en antitheïstische maatregelen nam zoals de Wet-Calles.
Het Kasjmirconflict (1947–heden) komt voort uit onenigheid over of Jammu en Kasjmir bij de Deling van Brits-Indië aan het voor moslims bestemde Pakistan (inclusief Oost-Pakistan, heden Bangladesh) of aan het voor hindoes bestemde India toekwam.
Eerste Kasjmiroorlog (1947–1948)
Tweede Kasjmiroorlog (1965)
Indo-Pakistaanse oorlog van 1971
Kargil-oorlog (1999)
Het Arabisch-Israëlisch conflict (1948–heden) is een uiterst complex conflict tussen Israël, de Palestijnen en omringende Arabische landen, waarbij religie, nationalisme, politiek, economie enz. door elkaar heenlopen; religie is een onontbeerlijk ingrediënt in dit geheel (bijvoorbeeld gezien het feit dat Israël zichzelf presenteert als “joodse staat” en de islamitische opvatting dat een islamitisch geworden land (Palestina) nooit meer uitgeleverd mag worden aan niet-moslims).
De Eritrese Onafhankelijkheidsoorlog (1961–1991) is grotendeels te typeren als een godsdienstoorlog tussen het overwegend islamitische Eritrea en het overwegend christelijke Ethiopië.
Bestand:Ulster.ogv
Filmjournaal uit 1970 over het Noord-Ierse conflict.
The Troubles (eind jaren 1960–1998): de strijd in Noord-Ierland tussen de protestanten [23] en rooms-katholieken [24] om het al dan niet aansluiten van Ulster bij Ierland.
De Biafra-oorlog (1967–1970) was naast economische, etnische en culturele spanningen een godsdienstoorlog tussen de christelijke Igbo en de islamitische Haussa-Fulani.
De Moro-opstand in de Filipijnen (1969–2014) was een godsdienstoorlog tussen islamitische Moro-separatisten (het Moro National Liberation Front, het Moro Islamic Liberation Front en de Abu Sayyaf-groep) en de regering van de overwegend rooms-katholieke Filipijnen.
De Libanese Burgeroorlog (1975–1990) wordt vaak omschreven als een godsdienstoorlog tussen christelijke, soennitische en sjiietische milities over de politieke verhoudingen tussen de bevolkingsgroepen in Libanon.
De Irak-Iranoorlog (1980–1988) werd door het Iraakse Saddam Hoessein-regime begonnen om politiek-militair gewin nadat de Iraanse Revolutie haar buurland had veranderd in de aanvankelijk intern verdeelde en daarom instabiele Islamitische Republiek Iran. De puriteins-sjiietische regering van Iran maakte van de oorlog een heilige oorlog, waarbij de in hun ogen ‘tirannieke’ soennieten verslagen moesten worden; er werd veel teruggegrepen naar de Slag bij Karbala om de overwegend sjiietische bevolking van Iran te verenigen en mobiliseren tegen de “soennitische vijand” Irak.
De Tweede Soedanese Burgeroorlog (1983–2005) wordt wel omschreven als een etnisch-religieuze oorlog tussen de islamitische noordelijke meerderheid die de staat domineerde en de shariawetgeving nationaal wilde invoeren, en de christelijk-animistische zuidelijke minderheid die zich daartegen verzette (hoewel de Zuid-Soedanezen ook onderling slaags raakten). Uiteindelijk werd Zuid-Soedan in 2011 onafhankelijk als gevolg van dit bloedige conflict met het door moslims gedomineerde noorden.
De Joegoslavische Oorlogen (1991–1995): hoewel vaak omschreven als een etnisch of nationalistisch conflict, menen sommige critici dat het hier in werkelijkheid ging om godsdienstoorlogen (katholiek versus orthodox versus islamitisch), en dat woorden als “Servisch” en “Kroatisch” slechts eufemismen waren om de godsdienstige kern van de conflicten te verhullen.[25]
Het Shariaconflict in Nigeria (1999–heden) ontstond na de beëindiging van de 33-jarige militaire dictatuur en het herstel van de democratie. Toen verschillende Noord-Nigeriaanse deelstaten (waar de bevolking merendeels moslim is) daarop de sharia invoerden, in weerwil van Nigeria’s seculiere grondwet en de overwegend in het zuiden wonende christelijke minderheid (ca. 40% van de totale bevolking), braken er christen-moslimrellen uit in onder meer Kaduna (februari 2000, meer dan duizend doden).[26] De spanningen tussen allerlei verschillende etnische, taalkundige, religieuze enz. bevolkingsgroepen die regelmatig tot dodelijke rellen leidden, gingen aanvankelijk hoofdzakelijk over de toegang tot schaarse goederen,[27] maar naar verloop van tijd ging het religieuze element overheersen. Boko Haram werd uiteindelijk de belangrijkste islamistische beweging die de sharia in heel Nigeria wil invoeren en sinds 2009 een gewapende opstand tegen de federale (door christenen gedomineerde) regering voert om een islamitische staat te vestigen.[28]
De Syrische Burgeroorlog (2011–heden): hoewel de opstand tegen het regime van Bashar al-Assad aanvankelijk breed gedragen werd onder verschillende bevolkingsgroepen en zeker niet begonnen was als godsdienstoorlog, is het conflict steeds meer trekken gaan vertonen van een godsdienstoorlog tussen soennieten en niet-soennieten (alawieten, christenen, sjiieten, druzen), zodanig dat buitenlandse strijders uit Libanon, Irak, Iran, Turkije en enkele westerse (vooral Europese) landen hun Syrische geloofsgenoten te hulp schieten.
De Malinese Burgeroorlog (2012–2013) begon in januari 2012 als een separatistische Toeareg-opstand zoals Mali die er in de 20e eeuw wel meer had gezien, maar toen hun gelegenheidsverbond met radicale overwegend Arabische islamisten in juni 2012 uiteenviel werden zij snel door hun voormalige bondgenoten uitgeschakeld. De islamisten verklaarden in heel Mali shariawetgeving te willen invoeren en bonden de strijd aan met de Malinese regeringstroepen in het zuiden. Voor het eerst in de Malinese geschiedenis werden er zelfmoordaanslagen gepleegd door islamisten.
De Centraal-Afrikaanse burgeroorlog (2012–heden) ontstond in december 2012 als een opstand van Séléka, een coalitie van moslimmilities tegen de Centraal-Afrikaanse regering, die zij in maart 2013 uit de hoofdstad verdreven. Het conflict ging aanvankelijk vooral over de bodemschatten (diamanten) van de CAR, maar na een periode waarin Michel Djotodia interim-president van de rebellen was, viel de rebellencoalitie uiteen en verviel het land in anarchie[29] waarin onder andere moslimmilities christelijke burgers aanvielen, waarop christenmilities terugsloegen en ook islamitische burgers aanvielen.[30] De Belgisch-Limburgse katholieke bisschop van Kaga Bandoro Bert Vanbuel omschreef het conflict tegen januari 2014 als een godsdienstoorlog tussen christenen en moslims
Lijkt me duidelijk genoeg…….
Leuk hé Wikipedia! Vreemd dat je de rest van de pagina niet gekopieerd hebt …
Aard van godsdienstoorlogen[bewerken]
Over de aard van godsdienstoorlogen is veel debat geweest. Aan de ene kant kan men stellen dat de term godsdienstoorlogen de lading niet dekt: de meeste militaire conflicten worden namelijk uitgevochten met economische of machtspolitieke motivatie. Anderzijds is er de laatste jaren een zekere kentering te bestuderen. Met name cultuurhistorici wijzen op het belang van de religieuze context waarin een aantal conflicten zijn uitgevochten. Voor de Franse godsdienstoorlogen werd het debat hierover aangezwengeld door een artikel van Natalie Zemon Davis, die sprak van ‘rites of violence'[32]. Volgens de New Cultural Historians is religie niet zozeer een stelsel dogma’s, maar een bindende sociale factor die culturele identiteit verschaft. Geen ‘body of beliefs’ maar een ‘body of believers’. Mack Holt constateert een historiografische tendens om ‘de godsdienst weer in de godsdienstoorlogen terug te brengen’.[33]. Volgens Konrad Repgen is de vraag naar motivatie niet te beantwoorden: het is namelijk niet te achterhalen in hoeverre strijders werkelijk godsdienstig gemotiveerd zijn. In zijn visie is een godsdienstoorlog een conflict dat religieus wordt gelegitimeerd[34].
Men kan zich ook afvragen in hoeverre een interne strijd wel te kwalificeren is als een godsdienstoorlog. Een strijd tussen gelijkgerichte godsdiensten, zoals in Ierland, en in de 16e eeuw in Frankrijk (katholieken tegen de hugenoten), doet zich ook binnen de islam voor (soennieten tegen sjiieten). Voor wat betreft de christelijke godsdienstoorlogen wordt ook wel gesproken over confessieoorlogen.
Ook over de islamitische godsdienstoorlogen is veel debat. De minimalistische visie stelt dat conflicten in feite materialistische doeleinden hadden. Het uitroepen van de jihad, bijvoorbeeld, aan het begin van jaarlijkse veldtochten van de Ottomanen had dan vooral een ritueel karakter. Volgens de maximalistische visie kan de gehele expansie van de islam sinds 622 gezien worden als jihad. Een recente erudiete analyse van Richard Bonney lijkt een genuanceerde middenpositie in te nemen. Bonney historiseert het verschijnsel jihad en concludeert dat de aard van jihad vooral contextbepaald was.[35]
In zijn comparatieve studie over ‘heilige oorlog’ (een term die in de 20e eeuw bedacht is door Friedrich Schwally)[36] komt James Turner Johnson tot ongeveer een dozijn kenmerken.[5]
“De mythe van het religieuze geweld”[bewerken]
In zijn boek “The myth of religious violence” gaat de Amerikaanse theoloog en godsdienstwetenschapper William T. Cavanaugh verder in zijn kritiek op de gangbare z.i. ideologisch gekleurde religiekritiek. Hij is het eens met Davis en andere sociologen die vinden dat in de vroegere historiografie over de 17e en 18e eeuw te weinig aandacht was voor politieke, sociale en economische oorzaken van geweld , maar hij vindt ook dat de godsdienst niet opnieuw zomaar als verklaringsfactor van geweld mag worden worden ingevoerd.
Cavanaugh gaat uit van de kennistheoretische analyse dat een breed containerbegrip als “religie” sowieso ongeschikt is om geweld en specifieke historische gebeurtenissen als oorlogen mee te verklaren. Religie blijkt bij nader onderzoek geen transcultureel en transhistorisch begrip of verschijnsel te zijn dat zich altijd en overal laat verbinden met zoiets als geweld en oorlog. Hij bekritiseert het daarom als onkritisch en gekleurd essentialisme om te spreken van ‘religieus geweld’ of ‘godsdienstoorlogen’.
Cavanaugh bestrijdt de idee, als zou in de zogenaamde godsdienstoorlogen van de 17e en 18e eeuw de moderne seculiere natiestaat een einde hebben gemaakt aan primitief ‘religieus geweld’ van katholieken en protestanten. Cavanaugh behandelt in die periode in Europa 45 verschillende voorbeelden van gewapende conflicten en oorlogen tussen katholieke vorsten onderling, tussen protestantse vorsten onderling en van katholiek-protestantse bondgenootschappen tegen een protestantse of katholieke derde partij, waarbij religie niet het motief vormde. Het vele geweld kwam volgens Cavanaugh toen niet zozeer voort uit de religie, maar uit het opkomende absolutisme dat een groeiende behoefte had aan nationale, territoriale begrenzing. Dit absolutisme legde de basis voor het ontstaan van het seculiere nationalisme, dat z.i. een veel gewelddadiger karakter en structuur zou aannemen, dan dat godsdiensten en gelovigen an sich onderling ooit hebben laten zien, ook wanneer ze zich onder dwang verbonden met de moderne natiestaat.
Staten wilden godsdiensten onderwerpen, maar als ongewenste, onafhankelijke transterritoriale factor, en dus niet om het geweld ervan in te dammen. Dat laatste vormt volgens Cavanaugh echter wel een hardnekkige seculiere mythe. Die mythe dient er o.m. toe, om tot in onze tijd toe (vooral na 9/11) een ideologische tegenstelling te creëren tussen het seculiere Westen met zijn zelfbeeld van toepasser van modern, beschaafd, redelijk, humanitair geïnspireerd geweld, met daar tegenover een beeld van de ander, ‘de rest’, die gevaarlijk, primitief, religieus geweld zou uitoefenen. Hij ontkent niet, dat vandaag bepaalde vormen van terrorisme zich op religie beroepen, maar dat is voor hem geen voldoende aanwijzing om bv. een exclusieve relatie te mogen veronderstellen tussen islam en terreur. [37]
En omdat ik het belangrijk vind om bronvermelding te geven: http://nl.wikipedia.org/wiki/Godsdienstoorlog
(Eigenlijk ben ik niet zo’n fan van lappen tekst kopiëren en in reacties gebruiken, maar omdat jij dat een leuke manier van werken vindt, neem ik het even van je over.)
Beetje late reactie, maar toch. Wat opvalt in deze opsomming is dat de meeste conflicten te maken hebben met geweld van moslims tegen anderen (niet-moslims of andere islamitische stromingen). De Cristero opstand in de jaren ’20 in Mexico was een reactie op de wrede, keiharde onderdrukking van het geloof door de marxistische machthebbers.
Sommigen vinden het pijnlijk dat wat ze altijd dachten wordt tegengesproken.
Ik heb zelden zo’n belachelijk artikel gelezen als hierboven. De bronverwijzing is alleen al dieptreurig en er zit geen enkele opbouw en/of structuur in, laat staan enige onderbouwing.
Zo staat de door de auteur aangehaalde stelling dat de kerk (mede) als liefdadigheidsinstelling fungeert, volstrekt buiten het onderwerp religieus geweld.
Wil men iets dergelijks kunnen aantonen gelijk de auteur wenst, dan heeft men wel wat meer nodig dan een handje vol verwijzingen, en nog losstaand van het feit of men dit überhaupt wel kan aantonen.
Heb je ook een overzicht van de recente geschiedenis? Ik ben gelovig echter hoor ik niet tot een bepaalde religie. Ik ben rooms katholiek door keuze van mijn ouders, maar ben absoluut niet praktiserend en ben het met veel denkbeelden niet eens, maar met sommige wel. Ik heb dus mijn eigen eenpersoons religie.
Ik zou wel eens willen weten hoeveel van de oorlogen in de afgelopen 20 jaar door religie zijn ontstaan of waarbij religie een van de redenen was om oorlog te voeren. Ik denk namelijk dat dit aanzienlijker is dan de 7%. Er zijn namelijk oorlogen bij uit tijden dat religie niet wereldomvattend was.
De genoemde encyclopedie is uit 2004 en is zeer omvattend. Maar over de afgelopen 10 jaar heb ik geen cijfers. Er is het afgelopen decennium zeker heel wat geweld geweest waarbij religie één van de drijfveren is geweest. In het totaalbeeld over de gehele geschiedenis zal dit natuurlijk de 7% niet ver doen stijgen. Het is overigens zo dat van alle religieuze oorlogen de helft in naam van de islam zijn gevoerd.
Of er oorlogen bij zitten uit tijden dat religie niet wereldomvattend was, durf ik te betwijfelen. Religieuze instincten zitten overal ter wereld diepgeworteld in de menselijke natuur.
We zullen de heksenjachten, de kruistochten en de inquisitie dan maar uit onze “geschiedenis” schrappen zeker ?
Nee hoor, die hoeven zeker niet geschrapt te worden. Hoewel er ook daarover aardig wat misverstanden bestaan, is het een feit dat er zeker ook geweld is gepleegd in naam van God. Dat heb ik hier ook niet pogen te ontkennen.
goed “stukkie” Japio!
ik zou willen dat ik dit kon verwoorden bij familie en kennissen maar ik zal ze evt verwijzen naar deze site..
Dank voor dit fraaie overzicht!